مشق بدون اشک
احتمالا به عنوان پدر مادرهایی که تجربه مدرسه فرستادن کودک خود را دارند این موضوع را از نزدیک دیدید که کودکان در زمان ورود به مدرسه ذوق زیادی دارند؛ اما با گذشت زمان و انجام دادن تکالیف تکراری، از آن‌ها زده می‌شوند و دیگر علاقه ای به نوشتن مشق ندارند.
انجام تکالیف یکی از بحث‌های همیشگی در یک خانواده است. اگر این رفتار از کودکی به درستی شکل نگیرد و علاقه انجام دادن تکالیف در کودک نهادینه نشود، این رفتار تا دانشگاه نیز با او همراه خواهد شد و اخلاق اصطلاحا شب امتحانی پیدا خواهد کرد.
چطور کودک را به انجام دادن تکالیف اش علاقه مند کنیم؟
برای پایان دادن به جنگ‌های شبانه بین والدین و کودکان بر سر انجام تکالیف باید بدانید چکونه می‌شود با کودک ارتباط برقرار کرد. دعوا بر سر مشق یکی از اصلی‌ترین موضوعات بحث شبانه والدین است. حتی در مواردی فرار از انجام دادن تکلیف در کودکان عادات بد دیگری در آن‌ها ایجاد می‌کند:
- برخی به سادگی به والدین خود دروغ می‌گویند.
- برخی از تکلیف خود تفره می‌روند.
- برخی ادعا می‌کنند که اصلا تکلیفی ندارند.
معمولا خانواده‌ها خیلی دیر، با مشاهده کارنامه متوجه می‌شوند که کودکشان در آن سال تحصیلی چه کرده است. وقتی به این فکر می‌کنیم که چه چیزی میتواند برای کودکان درباره تکالیف اینقدر آزاردهنده باشد؛ اولین چیزی که به ذهن من می‌رسد این است که تمرکز کردن در خانه برای کودکان به شدت سخت است.
در نظر بگیرید در مدرسه و کلاس درسی همه کودکان، در حال درس خواندن هستند و چیز زیادی در یک کلاس درس برای حواس پرتی وجود ندارد. با این حال معلمان دائما در حال کنترل کودکان هستند. با روش‌های یادگیری ساختاریافته و سازماندهی شده و ساختن قوانینی که همگانی است، دانش آموزان می‌آموزند، بر روی یک چیز تمرکز کنند.
زمانی که کودکان به خانه بازمی‌گردند، ذهن آن‌ها به حالت وقت آزاد تغییر می‌کند. از دید آن‌ها خانه، مکانی برای استراحت و صرف میان وعده و گوش دادن به موسیقی و بازی کردن است.
اگر چالش‌هایی که درباره مشق نوشتن کودکان تجربه می‌کنید؛ بخشی از یک الگوی بزرگتر رفتار در کودک در نظر بگیریم؛ در این صورت کودک به سادگی در حال تلاش برای به دست گرفتن کنترل زندگی خود و قدرت شما است.
وقتی انجام تکالیف تبدیل به یک مسئولیت بزرگ برای کودکان می‌شود و آن‌ها حاضر نیستند آن را انجام دهند؛ یک جنگ در خانه به راه می‌افتد.
به عنوان والد به یاد داشته باشید که مانند هر جنگ دیگری، استفاده از تاکتیک و استراتژی میتواند به شما کمک کند به چیزی که می‌خواهید برسید!
لحظه ای به این فکر نکنید که چرا فرزند شما از مشق نوشتن فرار می‌کند؛ به این فکر کنید که دعوا کردن بر سر انجام دادن تکالیف با کودکان؛ یک معامله دو سر باخت است. این شما هستید که در نهایت خسته و عصبانی‌تر می‌شوید. فرزندتان هر لحظه راه‌های دیگری برای عصبانی کردن شما پیدا خواهد کرد.
بدون هیچ درگیری بچه میتونه تکالیف مدرسه رو انجام بده
راهکارهای ایجاد علاقه برای انجام دادن تکالیف در کودکان
برای انجام تکالیف برنامه خاص و سیستم ایجاد کنید.
- وظیفه شما این است که مخفیانه بر روی علاقه کودک به مشق و درس کار کنید.
- یک سیستم درونی ایجاد کنید؛ تا فرزند بداند که تکالیف تنها بخشی از زندگی روزانه او در خانه است.
- زمانی که این موضوع از طرف آن‌ها پذیرفته شود شما نیمی از این نبرد را برده‌اید، بدون اینکه آن را به راه بیاندازید.
- زمانی که این سیستم در خانواده ایجاد شود همه چیز سر جای خود قرار می‌گیرد و مسیر به آرامی پیش می‌رود.
- در صورتی که این اتفاق نیافتاد و به مشاجره برخوردید؛ خود را سریعه جای کودک قرار دهید.
- به او بگویید در رفته آینده روند جدیدی را برای انجام تکالیف در پیش می‌گیرید و ایده هایی دارید که میتواند همه چیز را برای هر دوی شما آسانتر کند.
- سپس خلاقیت به کار ببرید و روندی را برنامه ریزی کنید و زمانبدی تفریحی در آن برای کودک در نظر بگیرید.
- این برنامه ریزی و سیستمی را به طور واضح و کامل در نظر بگیرید.
- با این سیستم‌ها تا زمانی که بتوانید خلاقیت به کار ببرید و هر زمان که نتیجه نمیگیرید از روند دیگری استفاده کنید؛ زندگی شما به عنوان والدین بسیار ساده خواهد شد.
- تاثیر شما در اعمال فرزندتان بیشتر خواهد شد.
- احتمال موفقیت فرزندتان بالا می‌رود
- و مهارت یادگیری کودک افزایش خواهد یافت.
با کودک خود همراهی کنید.
- ساعاتی را به کار خاصی اختصاص دهید که در آن خودتان نیز مشغول کار مهمی باشید مانند مطالعه. همان ساعات را برای کودک به انجام تکالیف تعریف کنید.
- این ساعات را در جایی که قابل دیدن است و هر روز میتواند یاداور برنامه روزانه باشد، مثل روی یخچال؛ نصب کنید.
- یک مکان خاص و مرکزی در خانه تعیین کنید که خود و کودکتان در این مکان به کارهای خود برسید.
- بچه ها نیاز دارند بدانند، چه زمانی را در روز، برای غذا خوردن، انجام تکالیف و زمان آزاد دارند.
- سعی کنید زمان این برنامه را تا حدامکان با خانواده دوستان نزدیک کودک هماهنگ کنید.
- نکته: اوقات فراغت باید بعد از زمان تکالیف باشد.
- در مواقعی که کودک تکلیف ندارد؛ در زمان انجام تکالیف باید حتما مشغول کار مهمی شود. اصلا تلویزیون و گوشی همراه در این زمان مجاز نیست.
از کودکی عادت انجام تکالیف عصرگاهی را شکل دهید.
استفاده از مکانی عمومی در خانواده برای انجام تکالیف ضروری است.
- به یاد داشته باشید فرستادن کودکان به اتاق برای زمان تکلیف به شدت کار اشتباهی است. بسیاری از کودکان برای تمرکز کردن و نظم در زمان انجام تکالیف به حضور دیگر اعضای خانواده نیاز دارند. آن‌ها باید حواسشان از وسایلی که در اتاقشان میتواند تمرکز را به هم بزند دور باشند.
- شما بهتر از کودکتان او را می‌شناسید. اگر فکر می‌کنید یک مکان برای او کارامدتر است از همان استفاده کنید تا او را زیر نظر داشته باشید.
در میان انجام دادن تکالیف استراحت دهید.
- کودکان در سنین متفاوت از زمان درک متفاوتی دارند. به این موضوع توجه کنید و برای کودکتان زمانبندی استراحت در نظر بگیرید.
- در این زمان استراحت به هیچ وجه اجازه ندهید کودک از لوازم الکتررنیکی استفاده کند. این لوازم بیش از حد او را از تمرکز دور خواهد کرد.
در ناامیدی او را حمایت و تشویق کنید.
- وقتی انجام دادن تکالیف، برای رسیدن به خوشحالی برای کودک تبدیل به هدف می‌شود؛ اینکه نتواند یکی مسئله را حل کند یا کند پیش رود برای او یک شکست بزرگ است. او را تشویق کنید.
به او همدلی نشان دهید.
به چشم او، به همه چیز نگاه کنید.
در آموزش‌های کودکانه راهکاری به نام کمک با مانع وجود دارد. این راهکار به این معنی است که اگر کودک به هر دلیلی در انجام دادن تکالیف متوقف شد، پنج دقیقه با او باشید تا از مانع اول عبور کند.
شاید اولین مسئله ریاضی برای او بسیار گیج کننده باشد. به او کمک کنید و مطمئن شوید که این مسئله را درک کرده است.
انجام تکالیف برای اکثر کودکان کار دلنشینی نیست. از طرفی فرزندان قدرت و توانایی‌های متفاوتی دارند. برخی از کودکان در حالی که اصلا دانش آموز خوبی نیستند ولی ممکن است در آینده مخترع یا هنرمند و یا کارافرین بسیار موفقی باشند.
درست است که زندگی بسیار لذت بخش می‌شد اگر همه کودکان به مشق و درس علاقه داشتند. اما واقعیت این است که همه ما والدین خود را با این مشکلات درگیر می‌کردیم. بنابراین توقعات خود را معقول نگهدارید و همراه و همدل با کودکانتان باشید.
