2 دلیل روانی بدغذایی کودک : بی اشتهایی عصبی و اضطرابی

بی اشتهایی عصبی یا اضطرابی کودکان

اگر والدین کودکان نوپا هستید، احتمالا در طول شبانه روز با چالش های زیادی بر سر موضوعات مختلف از جمله بی اشتهایی عصبی فرزندتان سر و کله میزنید که که نتیجه آن، بدغذایی کودک 2 سال به بالا است.

در مقاله های پیشین، به برخی دلایل اجتناب از غذا در کودکان و تکنیک هایی برای رفع بی اشتهایی در کودکان پرداخته ایم. اما بدغذایی کودک یک مساله چند بعدی است و از جوانب گوناگونی باید بررسی شود. امروز با هم میخواهیم، از عینک روان شناس ها به این مساله نگاه کنیم.

در این مقاله دو دلیل زیربنایی بدغذایی و اجتناب از غذا خوردن در کودکان ۲ تا ۵ سال را نوشته ایم که ممکن است تا به حال آنها را در نظر نگرفته باشید. همچنین راهکارهای مقابله با هر یک از آنها را نیز توضیح داده ایم که هر یک می توانند غذا خوردن کودکتان را که ممکن است به یک کابوس تبدیل شده باشد، به رویایی رنگی بدل کند.

دلایل روانی بدغذایی کودکان ۲ تا ۵ سال که نمیدانستید !

یکی از دلایل روانشاختی در این حیطه این است که ممکن است، کودک ۲ تا ۵ سال شما، هنگام غذا خوردن، احساس فشار می کنند.

اگر کودکی برای غذا خوردن احساس کند والدین، او را تحت فشار قرار می هند و یا حتی احساس کند که آنها برای غذا خوردن او مضطرب هستند ، احتمالاً عقب نشینی می کنند و غذا نمی‌خورد.

در حقیقت، اگر در طول یک وعده غذایی به جای اینکه به آنها اجازه دهید به عنوان یک فرد آزاد، بر سر میز غذا بنشینند، بیش از حد روی غذایشان و مقداری که می خورد تمرکز کنید، آنها مضطرب خواهند شد و احتمالاً در برابر خوردن مقاومت خواهند کرد. اصرار به رفع کم غذایی به طور کلی اندازه وعده های کودک را خراب می‌کند.

نمونه هایی از تحت فشار گذاشتن غیر مستقیم برای غذا خوردن عبارتند از:

• نزدیک کردن بشقاب غذا به کودک
• مراقب هر حرکت کودک بودن
• نگاه کردن و تسلط بیش از حد بر غذا خوردن او
• جایگزین کردن غذای جدید در بشقاب کودک
• صحبت کردن با فرد دیگر بر سر میز غذا درباره کم غذایی کودک
• گذاشتن قاشق غذا در دهان کودک

روشهای درمان بی اشتهایی عصبی کودکان

• اجازه دهید کودکان خودشان در سر میز غذا، انتخاب کنند، که چه میخواهند بخورند و چقدر دوست دارند بخورند!
• اجازه دهید به روش خودشان غذا بخورند، ممکن است کودکی دوست داشته باشد با دست غذا بخورد، یا غذایی که مناسب نیست را با چنگال بخورد.
•  هر چه کودکان بر سر مساله غذا خوردن احساس آزادی بیشتر کنند، تمایلشان به این کار افزایش خواهد یافت. بهتر است تنوع غذایی را بر سر سفره افزایش دهید، و اجازه دهید فرزندتان، از میان غذاهای موجود، شروع به خوردن کند.
• سعی کنید بر خود مسلط باشید، و تلاش نکنید دائما او را در حین غذا خوردن کنترل کنید.
• اگرچه این قابل درک است که برای والدین، یک جا نشستن و تماشا کردن کودکی که با قدرت تمام در حال کثیف کاری است، واقعا سخت است. اما اگر میخواهید که مشکل بی اشتهایی و بدغذایی فرزندتان حل شود. بهتر است عقب بنشینید و کاملا عادی با دیگر اعضای خانواده و یا حتی خود کودک درباره موضوعات مختلف به صحبت بپردازید.
• اگر بتوانید هنگام غذا خوردن بیشتر بر ارتباط خانوادگی و کمتر بر سیر کردن فرزند خود متمرکز شوید. فرزندتان احساس فشار کمتری خواهد کرد، حتی تمایل اش برای خوردن غذاهایی که قبلا به شدت از آنها اجتناب می کرد، افزایش خواهد یافت.

ترس از خوردن غذای جدید

دلیل دوم این است که کودکان هنگام غذا خوردن ممکن است دچار هراس از خوردن غذاهای جدید و یا حتی غذاهای آشنای سر سفره، شوند.

تصور کنید برای اولین بار به کشوری غریب سفر کرده اید و میخواهید غذای محلی انجا را امتحان کنید. چه احساسی دارید؟ شما هیچ پیش زمینه ای درباره طعم و مزه آن ندارید و نمیدانید وقتی آن غذا را در دهانتان بگذارید، چه احساسی خواهید داشت.

راهکار مقابله با ترس از غذا خوردن کودک

برای این کار یک بشقاب در نظر بگیرید و نام آن را «بشقاب چشیدن» بگذارید و آن را به فرزندتان معرفی کنید. سپس آن را دقیقا کنار بشقاب اصلی او قرار دهید. این بشقاب مخصوص غذاهای بدمزه، جدید، و یا ترسناک از نظر فرزندتان است.

 به او بگویید هر غذایی که در این بشقاب قرار میگیرد را مجبور نیست که بخورد، یا حتی آن را مزه کند. اما میتواند ان را لمس کند، بو کند، له کند، بکوبد، لیس بزند و در اخر اگر دوست داشت میتواند ان را بچشد.

با این کار به آنها فرصتی جذاب، برای امتحان کردن غذاها بدون اینکه آن را بخوردند می دهید و خواهید دید که به مرور تمام غذاهایی که به آن لب نمی زد، جزو علاقه مندی های او برای خوردن خواهند شد!

همچنین ممکن است فرزند شما، از آن دسته کودکانی باشد که دوست ندارد غذاهای مختلف در کنار یکدیگر قرار بگیرند و با هم قاطی شوند. و شما با طرح «بشقاب چشیدن» ذهن او را آرام خواهید کرد.

میتوانید در آخر نیز او را برای امتحان کردن غذاهای جدید، مورد تشویق قرار دهید و از شجاعتش برای چشیدن غذاهایی که دوست نداشت، تمجید کنید.

فراموش نکنید که شما، نقطه اتکای همیشگی فرزندتان هستید. آنها یاد گرفته اند که هر چه شود مهم نیست، مادر من یا پدر من همیشه مرا راهنمایی خواهد کرد. مساله بدغذایی نیز از ان دسته از چالش هایی است که حل موفقیت آمیز آن، سیستم روانی فرزندتان را به صورت شگفت انگیزی، تنظیم خواهد کرد.

بنابراین، اگر بتوانید این ذهنیت را برای فرزندتان بسازید که شما در همه مسائل، با او همراه هستید و بدون برآشفتگی برای حل آن تلاش خواهید کرد، تبدیل به قهرمانی جاودان در ذهن او خواهید شد.

یادتان باشد، زندگی آموختنی و ساختنی است و شما آفریدگار آن هستید.

سلاله سادات اصل علوی پایدار

.