خلاصه درسنامه ارائه شده :
یکی از بزرگترین دلایل لجبازی کودکان، ناتوانی در برقراری ارتباط کودکان و یا بیان درست خواسته هایشان است. این عدم توانایی باعث شکل‌گیری رفتارهای آزاردهنده و تکانشی می‌شود. از دلایل دیگر شکل‌گیری لجبازی، این است که در برقراری ارتباط کودکان با والدین کودکان تصور می‌کنند، هیچ اعتباری نزد والدینشان ندارند؛ به همین دلیل برای رسیدن به خواسته های خود، باید تلاش بسیاری کنند.
برقراری ارتباط کودکان با والدین
بدیهی است که والدین و کودکان به شیوه های متفاوتی مسائل رل درک می کنند و هیجانات خود راب روز می دهند، اما همین تفاوت موجب شکل گیری و ادامه دار شدن لجبازی در کودکان می شود. با این حال، این تفاوت میتواند در بستر ارتباط با والدین و نحوه برقراری ارتباط کودکان، از بین برود.
عدم توانایی کودک در درست بیان کردن خواسته هایش، ریشه در عدم وجود رابطه مطلوب بین والد و فرزند دارد. بنابراین میتوان با برقرای ارتباط صحیح، شرایط مناسبی برای کودک فراهم کرد تا بتواند درخواست خود را راحت‌تر بیان کند.
روشهای برقراری ارتباط صحیح والدین با کودکان
- اولین گام ایجاد تعادل در برقراری ارتباط کودکان است. بدین معنی که تفاوت های موجود در مدل برقراری ارتباط کودکان با پدر و مادر، کم شود و به مرور این تفاوت ها از بین برود.
- بخشی از کارهای روزانه کودک باید توسط والدی که کودک رابطه کمتری با او دارد، انجام شود. در این صورت رابطه بین فرزند و والدی که ارتباط کمرنگ تری با او دارد، تقویت می شود و می توانند مدت زمان بیشتری را در کنار یکدیگر باشند؛ این کار، یکی از تکنیک های صحیح برقرای ارتباط کودکان است.
نحوه ارتباط برقرار کردن والدین با کودکان :
برای ساختن یک رابطه مطلوب؛ گوینده و شنونده باید قادر باشند که قسمت بسیار زیادی از مطلب بیان شده و منظور خود را به راحتی ارسال و دریافت کنند. در موقعیت‌های ارتباطی که هدف تغییر رفتار است، از تکنیک‌های گوش دادن فعال استفاده می‌شود.
گوش شنوا یا گوش فعال
چگونه گوش فعال خود را در برقراری ارتباط با کودکان تقویت کنیم؟
- متمایل شدن و هم اندازه کردن خود با کودک یعنی از نظر هندسی نزدیک و هم ارتفاع شوید (زاویه قرار گرفتن با فرزند دختر رو به رو و فرزند پسر در کنار او ).
- ارتباط چشمی امن، پرمحتوا، مطلوب، صمیمی و همراه با پذیرش برقرار کنید. کیفیت نگاه کردن بسیار اهمیت دارد.
- به کودک نشان دهید که به حرفهای او علاقه مند هستید. ایجاد ناامنی کلامی در ذهن کودک باعث می‌شود، کودک به رفتارهای پرخاشگرانه و لجبازی متمایل شود.
- در هنگام صحبت کردن کودک، به چگونه گفتن و چرا نگفتن چیزهایی که در ذهن کودک است، دقت کنید. سعی کنید، احساس درونی کودک را رصد کنید.
- یکی از تکنیک‌های مهم در تقویت گوش فعال، این است که چند روز بعد از گفتگوی خود با کودک، جمله‌ای از جملات کودک را نقل قول کنید.
- کم و کوتاه صحبت کنید و اجازه بدهید فرزند با انرژی و میل درونی صحبت کند.
- سوال های به موقع و باز پاسخ بپرسید، تا توضیحات بیشتری به صحبت‌های قبل، اضافه شود.
- یک سری از کلمات کودک که دارای بار معنایی بیشتری است را تکرار کنید و در هنگام گفتگو با فرزندتان مزاحمت‌های محیطی را حذف کنید.
اصول گوش دادن فعال در برقراری ارتباط کودکان و والدین
- در گفتگویی که قرار است گوش فعال باشید سوال او را با سوال پاسخ ندهید.
- صریح، کوتاه دور از ابهام و لفافه صحبت کنید.
- احساسات کودک را در نظر بگیرید و متناسب با احساساتش با او همراهی کنید.
- در زمانی که صحبت‌هایش با عقاید شما ناهمخوان است واکنش تند نشان ندهید.
- اگر حس کردید کودک احتیاج به فکرکردن و تنهایی دارد به او پیشنهاد بدهید.
- معمولا دختر خانم‌ها تمایل دارند در کنارشان باشید.
- در این مواقع اگر راهکاری برای حل مسئله او دارید، با کسب اجازه از او، راهکار خود را ارائه دهید.
مهم ترین نتیجه رعایت نکات گوش دادن فعال این است که کودک به این درجه از ادراک میرسد؛ که چرا وقتی در گفتگو با والدینم میتوانم به نتیجه برسم، باید با استفاده از رفتارهای ناکارآمد خواسته ام را عملی کنم؟ این ادراک موجب کاهش بروز رفتارهای لجباز محور می‌شود.
