این سوال که «چرا کودکم سلام نمیکند ؟ » میتواند یکی از مهمترین سوالات والدینی باشد که تجربه های اول فرزندپروی خود را دارند.
سلام نکردن به دیگران به معنی یک «سلام» یا «خداحافظ» و به معنای یک مهارت اجتماعی اساسی در کودکانی است که به تازگی زبان باز کرده اند. این مهارت میتواند به ایجاد ارتباطات مثبت و تقویت روابط سالم کمک کند. با این حال، این غیرمعمول نیست که کودکان در هنگام سلام و احوالپرسی با دیگران اکراه یا تردید نشان دهند. هدف این مقاله بررسی دلایل عدم تمایل کودکان به سلام یا خداحافظی و ارائه راهکارهایی برای آموزش اهمیت سلام و احوالپرسی با مردم است.
چرا کودکم سلام نمیکند ؟
دلایل مختلفی برای کودکان وجود دارد که آنها را قانع میکند تا به دیگران سلام نکنند:
- عوامل رشدی
- توانایی کودکان در احوالپرسی مناسب با دیگران میتواند تحت تأثیر عوامل رشدی مختلف قرار گیرد.
- اولاً، کودکان خردسال ممکن است مهارت های زبانی لازم برای شروعی با اطمینان در گفتن «سلام» را نداشته باشند.
- واژگان و درک محدود آنها از هنجارهای اجتماعی میتواند مانعی برای ابراز توانایی آنها در بیان کلامی شود.
- علاوه بر این، کمرویی یا اضطراب اجتماعی در کودکان پررنگ است و برخی از آنها با این معضلات دست و پنجه نرم میکنند. نزدیک شدن به دیگران و احوالپرسی برای برخی از آنها چالش برانگیز است. این افراد ممکن است تحت تأثیر موقعیتهای ناآشنا قرار بگیرند یا از قضاوت منفی همسالان یا بزرگسالان ترس داشته باشند.
- عدم آگاهی
یکی دیگر از دلایل نکردن کودکان، عدم آگاهی از اهمیت احوالپرسی در تعاملات اجتماعی است.
- آنها ممکن است به طور کامل درک نکنند که احوالپرسی راهی برای تایید حضور دیگران، نشان دادن احترام و ایجاد رابطه با دیگران است.
- برای آنها ارتباط چشمی یا نهایتا یک لبخند کافی است و فکر میکنند با این کار میتوانند منظور خود برای برای نشان دادن علاقه در برقراری ارتباط برسانند.
- علاوه بر این، کودکانی که در خانه یا در محیط نزدیک خود در معرض الگوبرداری مداوم از احوالپرسی قرار نگرفته‌اند؛ ممکن است اهمیت آن را درک نکنند.
اگر مشاهده کنند که بزرگسالان مرتباً سلام و احوالپرسی نمیکنند، ممکن است آن را به عنوان یک تشریفات غیر ضروری تلقی کنند.
- تفاوتهای فرهنگی
پیشینه فرهنگی نقش به سزایی در شکل دادن به نگرش افراد، نسبت به احوالپرسی دارد. برخی از فرهنگها تشریفات را در اولویت قرار میدهند و تاکید زیادی بر مراسم احوالپرسی دارند، در حالی که برخی دیگر رویکردهای آرام تری اتخاذ می کنند.
- کودکان با زمینه‌های فرهنگی مختلف ممکن است با تطبیق رفتارهای احوالپرسی خود بر اساس زمینه‌ها و انتظارات متفاوت مشکل داشته باشند. برای مربیان و والدین به طور یکسان بسیار مهم است که این تفاوتهای فرهنگی را درک کنند و بر این اساس راهنمایی ارائه دهند.
بدون دردسر بچه ات رو اجتماعی کن
درک اینکه چرا کودکم سلام نمیکند و از غریبه ها دوری میکند ؟
برخی از کودکان رفتارهایی مانند فرار از غریبه ها از خود نشان می دهند و یا از احوالپرسی های اولیه مانند گفتن «سلام» یا «خداحافظ» اجتناب میکنند. اما احتمالا آنها دلیلی برای اینکار خود دارند. در میان این دلایل برخی از آنها نیاز به بررسی بیشتری دارد و به راحتی قابل مشاهده نیست. این دلایل رفتاری را میتوان با کسب اطلاعات بیشتر کشف کرد.
1. ترس و اضطراب
یکی از توضیح های احتمالی برای اجتناب فرزندتان از غریبه ها و بی میلی به احوالپرسی با مردم، ترس و اضطراب است. کودکان ممکن است از چهره‌های ناآشنا غرق یا تهدید شوند، که باعث می‌شود آنها عقب‌نشینی کنند یا کلا از تعامل اجتناب کنند. این ترس می تواند از منابع مختلفی مانند تجربیات منفی قبلی، خلق و خوی طبیعی محتاطانه یا حتی مشاهده واکنش های ترسناک دیگران ناشی شود.
2. کمرویی و درونگرایی
یکی دیگر از دلایل رفتار کودک شما میتواند خجالتی بودن یا درونگرایی باشد. برخی از کودکان به طور طبیعی محتاط تر هستند و گرم کردن آنها در موقعیت های اجتماعی بیشتر طول می کشد. آنها ممکن است در شروع مکالمه احساس ناراحتی کنند یا به دلیل ویژگی های شخصیتی ذاتی خود، تعامل با افراد جدید را دشوار بدانند.
3. فقدان فرصت های اجتماعی شدن
قرار گرفتن ناکافی در موقعیت های اجتماعی نیز می تواند به دوری کودک از غریبه ها و عدم احوالپرسی مناسب با مردم کمک کند. اگر فرصت‌های محدودی برای تعامل با افراد ناآشنا داشته باشند، ممکن است با درک هنجارهای اجتماعی سلام و احوالپرسی مناسب دچار مشکل شوند.
4. نفوذ والدین
والدین نقش مهمی در شکل دادن به رفتار و نگرش فرزندشان نسبت به غریبه ها دارند. اگر خود والدین نسبت به افراد ناشناس دلهره یا بی اعتمادی نشان دهند، احتمالاً کودکان این احساسات و رفتارها را منعکس می کنند.
در صورت نیاز به دنبال راهنمایی حرفه ای باشید: اگر با وجود تلاش برای مداخله، دوری فرزندتان از غریبه ها ادامه داشت، برای ارزیابی و راهنمایی بیشتر با یک متخصص بهداشت روانی که در رشد کودک تخصص دارد، مشورت کنید.
درک اینکه چرا کودک شما از غریبه ها دوری می کند و با مردم سلام و احوالپرسی نمی کند، برای کمک به او در توسعه مهارتهای اجتماعی سالم در طول زمان بسیار مهم است. با درنظرگرفتن عواملی مانند ترس/اضطراب، کمرویی/درونگرایی، فرصت های محدود اجتماعی شدن، تاثیر والدین و عوامل فرهنگی، والدین می توانند راهبردهای موثری را اجرا کنند که به تدریج سطح راحتی فرزندشان را در تعامل با افراد ناآشنا و در عین حال احترام به ویژگی های منحصر به فرد شخصیتی آنها تشویق کند.
تربیت یک بچه باادب
راهبردهای آموزش مهارتهای سلام و احوالپرسی به کودکان
الف) الگوسازی: بزرگسالان باید با سلام و خداحافظی در هنگام تعامل با کودکان و سایر افراد اطراف خود به طور مداوم رفتارهای احوالپرسی مناسب را الگوبرداری کنند.
ب) ایفای نقش: مشارکت دادن کودکان در فعالیتهای ایفای نقش میتواند به آنها کمک کند تا احوالپرسی را در محیطی امن تمرین کنند. جایی که میتوانند سناریوهای مختلف را بدون ترس از قضاوت تجربه کنند.
ج) داستان‌های اجتماعی: استفاده از داستان‌های اجتماعی که شخصیت‌هایی را در حال احوالپرسی به تصویر می‌کشد، میتواند به کودکان در درک هدف پشت این تعاملات و یادگیری پاسخ‌های مناسب کمک کند.
د) تقویت مثبت: تحسین کودکان در هنگام آغاز سلام و احوالپرسی، آنها را تشویق می کند تا ضمن افزایش اعتماد به نفس، به تمرین این مهارت ادامه دهند.
ه) حساسیت فرهنگی: تشخیص و احترام به تفاوت های فرهنگی در مورد سلام و احوالپرسی هنگام آموزش رفتارهای مناسب احوالپرسی در زمینه های مختلف به کودکان ضروری است.
در عین حال به کارگیری راهبردهای متناسب با مرحله رشد و زمینه فرهنگی آنها است. با ارائه الگوسازی مداوم، درگیر شدن در فعالیتهای نقش آفرینی، استفاده از داستان‌های اجتماعی، ارائه تقویت‌های مثبت و حساسیت فرهنگی، می‌توانیم کودکان را با مهارتهای لازم برای احوالپرسی با اعتماد به نفس از اطرافیانشان توانمند کنیم. تا با ایجاد ارتباطات مثبتی که برای آنها در طول زندگی پیش می آید بتوانند آینده روشنتری داشته باشند.
غزل جعفری
