با اینکه بچه باادب در مفهوم تغییرات داشته اما همچنان به مفهوم قبلی خود نزدیک است. امروزه کودکان یک روحیه بسیار مستقل دارند و میخواهند تصویر «باحال»و «محبوب»ای از خود را در میان همسالان خود به نمایش بگذارند.
آنها زمانی که به سن 8 تا 9 سالگی میرسند؛ به خوبی در یک گروه دوستی قرار میگیرند که در آن آرزوی ایجاد هویت برای خود را دارند و از اینکه دیگران چگونه آنها را درک می کنند و در نتیجه آنها، چگونه خود را درک می کنند، آگاه می شوند.
به عنوان مراقبانی که این نسل «باحال» را پرورش می‌دهیم، ما به‌عنوان والدین باید ابتکار عمل را در آموزش فضل و آداب اجتماعی به آنها به زبانی انجام دهیم که لب بالایی سفت نباشد، بلکه زبانی با تفاوت‌های ظریف «نسبی سرد» در مورد آن باشد. همگام با تصویری که می خواهند به تصویر بکشند. این باعث میشود نه تنها در میان گروه همسالان خود، بلکه در میان سایر بزرگسالان نیز راحت‌تر و قابل قبول‌تر شوند، بنابراین آنها میتوانند با اعتماد به نفس تعامل داشته باشند و در حین احترام و احترام راحت باشند.
آموزش آداب مهم توسط والدین به کودکان
یک بچه باادب چه رفتارهایی باید داشته باشد؟
1. سلام کردن و احوالپرسی کودکان با مهمان
کودکان میتوانند در مقابل بزرگسالان بسیار خجالتی باشند. ما به عنوان والدین باید به این نکات توجه کنیم که فرزندان خود را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنیم و آنها را تشویق کنیم (گاهی اوقات آنها را تشویق کنیم که به دوستانمان سلام کنند.
- باید به آنها بیاموزیم که در هنگام احوالپرسی به چشمان دیگران نگاه کنند.) این نه تنها نشان دهنده احترام، بلکه اعتماد به نفس است.
- احوالپرسی با مردم نشانی ساده از بچه ای باادب است. برای سلام کردن کودکان یا حتی دست دادن باید اجازه دهیم کودکانمان به زبانی که با آن راحت هستند صحبت کنند. البته تا زمانی که مودبانه و محترمانه باشد.
- از این گذشته، آنها باید بیاموزند که احوالپرسی راهی برای بیان رفتارهای خوب اجتماعی است تا مهمانان ما احساس خوش آمدگویی کنند و به آنها نشان دهیم که برای آنها ارزش قائل هستیم و از دیدن آنها خوشحالیم.
2. استفاده از زبان مودبانه
- «لطفا»، «متشکرم»، «متاسفم»، «خوش آمدید» و «ممنونم» تعداد کمی از کلماتی هستند که باید بخشی از واژگان کودکان ما باشند. هیچ چیز خوشایندتر از شنیدن استفاده از این کلمات جادویی توسط یک کودک نیست که نشان دهنده بچه باادب و تربیت خوب است.
- ما به عنوان والدین باید الگوهای خوبی باشیم و با زبان مودبانه با فرزندانمان صحبت کنیم. وقتی در حین صحبت با فرزندانمان از کلمات محبت آمیز استفاده می کنیم، رفتار ما منعکس میشود. باز هم باید به آنها اجازه دهیم رفتار مؤدبانه خود را به زبانی که برایشان آسان است و از نظر والدین مناسب است بیان کنند. یک کودک ممکن است بخواهد از کلمات می توانم؟ به جای لطفا استفاده کند. مرسی یا به جای متشکرم و ممنون ، به عنوان راهی برای نشان دادن دانش یک زبان خارجی، که دیگر برای بسیاری از ما که در معرض آن قرار گرفته ایم، بیگانه نیست.
- هنگامی که کودکان به استفاده از این کلمات در خانه عادت کردند، آرام آرام می توان آنها را به استفاده از این کلمات محبت آمیز در موقعیتهای اجتماعی تشویق کرد و با تقویت منظم اهمیت زبان مودبانه، میتوان مطمئن بود که اینکار بر رفتار مودبانه فرزندانمان تاثیر خوبی خواهند گذاشت.
3. ایجاد مکالمه
- ساده ترین راه شروع گفتگو با احوالپرسی است. رایج ترین سوالی که بعد از احوالپرسی پرسیده می شود این است که «حالت چطوره؟» و به جای پاسخ دادن به یک پاسخ کوتاه و تک هجا مانند «خوب» یا «خوبم» که ممکن است منجر به پایان مکالمه شود، باید فرزندانمان را تشویق کنیم که هوشمندانه پاسخ دهد.
- به عنوان مثال: «خیلی خوبم شما چطورید؟» یا «خیلی خوب، از هوای لذت می برید؟ چطورید؟» این به معنای درگیر شدن در یک گفتگو با امکان فراهم کردن گفتگوی بیشتر است.
- در حالی که کودکان ممکن است ندانند چگونه ادامه دهند. بهتر است به کودکان آموزش دهیم که به حرف های طرف مقابل گوش دهند، خودشان فکر کنند و به زبانی که برایشان آسان است پاسخ مناسب بدهند. نه اینکه صرفاً طوطی وار هر چه به او آموزش داده اید بگوید یا اینکه حرف دیگران را تکرار کند.
آموزش هنر مکالمه به کودکان ممکن است به صبر و تلاش زیادی نیاز داشته باشد. گپ‌های غیررسمی پشت میز شام ممکن است راه خوبی برای تمرین و آموزش سلام کردن به کودکان و نحوه برقراری مکالمه باشد.
4. واکنش بچه باادب به تعریف و تمجید
تعریف کردن از کودکان به تقویت رفتار مثبت در بین کودکان و افزایش احساس ارزشمندی آنها کمک میکند. اما وقتی نوبت به بیان کردن تعریف میرسد، بیشتر کودکان و همچنین بزرگسالان بی دست و پا، خجالت زده میشوند.
- اکثر کودکان خجالتی هستند و سعی میکنند، تعریفها را با لبخند بگذرانند. ما باید به کودکان بیاموزیم که تعارف را بپذیرند و با ظرافت رفتار مودبانه از زبان خود صحبت کنند. ما ممکن است متشکرم را بهترین راه برای پاسخ دادن به یک تعریف و تمجید بدانیم، اما کودک احساس کند نیازی به گفتن جمله ای مانند «این لطف شماست» یا «من متشکرم که متوجه شدید» ندارد.
نکته کلیدی این است که به آنها اجازه دهید در هنگام تعامل راحت باشند.
- بهترین راه برای شروع این است که از کودکان در مورد رفتار خوب و ویژگی‌های خوبی که در خانه از خود نشان می‌دهند تعریف کنید.
- سپس آنها را راهنمایی کنید که چگونه تعریف و تمجید را بپذیرند و به شیوه ای مهربانانه واکنش نشان دهند.
5. چگونه مودبانه مکالمه را قطع کنیم
- کودکان وقتی حرفی برای گفتن دارند به سختی ساکت می مانند؛ زیرا احساس می کنند آنچه برای گفتن دارند آنقدر مهم است که باید فوراً گفته شود.
- گاهی اوقات، آنها حتی ممکن است سعی کنند یک مکالمه را قطع کنند تا توجه ما را جلب کنند بدون اینکه متوجه شوند که بی ادب هستند.
- ممکن است به کودکان بیاموزید که در مکالمه مکث کنند، بگویند «ببخشید»، منتظر تأیید بمانند و سپس نظر خود را بیان کنند.
- یا به آنها بیاموزیم که در سکوت در برابر دیدگان ما بایستند، تا در گفتگوی خود به دنبال استراحت مناسب باشیم و توجه را به جوانان خود معطوف کنیم تا به آنها فرصتی برای صحبت کردن بدهیم.
- بچه ها ممکن است بخواهند با بالا بردن دستانشان و گفتن «ممکن است…» یا «می خواهم بگم که…» حرفشان را قطع کنند، که این نیز اشکالی ندارد. اما باید آموزش ببینند تا در مکالمه چطور یرخورد کنند.
6. آداب غذا خوردن بر سر سفره
وقتی به فرزندانمان آداب غذا خوردن و آداب سر سفره نشستن را آموزش دهیم، آنها را به ابزارهای مهمی برای تعاملات اجتماعی مجهز می‌کنیم. این اداب اکنون و همچنین در آینده به آنها خدمت خواهد کرد.
اداب غذا خوردن
- رسیدن به موقع
- منظم لباس پوشیدن
- نحوه استفاده از دستمال
- استفاده صحیح از کارد و چنگال
- سرو کردن غذا
- بریدن غذا به قطعات کوچک
- جویدن غذا با دهان بسته
- صحبت نکردن با دهان پر
- رد کردن اشیای سر سفره به دیگران
- درخواست چیزی که آنها نیاز دارند
- نحوه درخواست در رستوران
- زمان تغذیه
داشتن برنامه غذایی برای خانواده پشت یک میز، راه خوبی برای تشویق کودکان و یادگیری آداب سفره و آداب غذا خوردن است.
7. آداب معاشرت تلفنی
- آداب پاسخ دادن به تماس تلفنی مهارت مهمی است که کودکان باید آن را داشته باشند.
- آنها باید بهترین زمان برای برقراری تماس را بدانند. (نه بعد از ساعت 9 شب و نه قبل از ساعت 8 صبح)
- هنگام درخواست از شخصی که میخواهند با او صحبت کنند، از آداب معاشرت مناسب استفاده کنند.
- هنگام پاسخ دادن به تماس ها، آنها باید بتوانند احوالپرسی کنند.
- تماس گیرنده را شناسایی کنند و در صورتی که فرد مورد نظر در خانه نیست، پیامی را برای او دریافت کنند.
- والدین همچنین باید به کودکان بیاموزند که سر میز شام از تلفن همراه استفاده نکنند
- همچنین باید به کودکان اهمیت ایمنی تلفن آموزش داده شود، مانند اینکه هرگز به تماس گیرنده نگویید که والدین در خانه نیستند یا اطلاعات شخصی خود را در اختیار آنها قرار دهند.
- بهتر است به کودکان اجازه دهید از زبانی مودبانه و ساده و با کلماتی که با آن راحت هستند استفاده کنند تا بتوانند به حرف خود را به راحتی و مناسب بیان کنند.
ما می دانیم که رفتارهای خوب حس احترام و توجه به افراد دیگر را منتقل میکند. کودکانی که در زمینه فضل و آداب اجتماعی آموزش ندیده اند، در هنگام ایجاد تأثیر مثبت بر دیگران، در مضیقه آشکاری قرار دارند. برای والدین پرمشغله در زندگی روزمره، دشوار است که وقت خود را صرف تمرکز بر آموزش آداب و تربیت یک بچه باادب کنند. اما اگر ما به سادگی رفتارهای خوب را در رفتار خود از خود نشان دهیم، فرزندانمان نیز همین را یاد میگیرند و از آن برای ارائه تصویری سالم استفاده میکنند و ما می‌توانیم از تربیت نسلی مطمئن باشیم که نه تنها «باحال» و در عین حال با اعتماد به نفس، بلکه «بچه باادب» است.
