چرا برخی دست بزن دارند ؟‌۴ مدل کودک آزاری

دست بزن یعنی چه ؟

دست بزن یک اصطلاح است که در فرهنگ ما به افرادی منتسب می‌شود که پرخاشگر هستند و به سادگی به دیگران حمله می‌کنند. اما در واقع بزرگسالان با این ویژگی بیشتر به کودکان پرخاش می‌کنند که به این وضعیت کودک آزاری هم می‌گویند.

عوامل زیادی وجود دارند که باعث پررنگ بودن پرخاشگری در بزرگسالان می‌شود. بزرگسالانی که رنج خشم زیاد را تجربه میکنند ممکن است دچار پرخاشگری شوند و با یک اتفاق ساده خود را با کودکان تخلیه کنند و به نوعی از اتفاق احساس قدرت نیز کنند.

مانند بسیاری از اتفاقات اجتماعی و انسانی عواملی که به کودک آزاری ختم می‌شوند؛ پیچیده و درهم تنیده هستند. تشخیص و درک این مسئله می‌تواند بسیار پیچیده‌تر از موضوع سوء استفاده از کودکان باشد.

آیا دست بزن همان کودک آزاری است ؟

دست بزن را می‌توان به دلایل زیر نوعی کودک آزاری در نظر گرفت:

• سابقهٔ کودک آزاری در دوران کودکی بزرگسالان
• داشتن اختلالات مربوط به اعتیاد و مصرف انواع مواد
• شرایط جسمی و روانی اورژانسی و نابه‌ سامان مانند درگیری با افسردگی، اضطراب، اختلال پس از سانحه PTSD
• روابط ضعیف بین والدین و فرزندان
• استرس اجتماعی و اقتصادی ناشی از مسائل مالی و بیکاری یا مشکلات پزشکی
• عدم درک درباره دوران اولیه رشد کودک
• انتظارات غیرواقعی از کودکان
• فقدان مهارتهای فررزندپروری مفید و کافی
• عدم توانایی در حل بحران‌ها و مشکلات ناشی از تربیت کودک
• عدم حمایت دیگر اعضای خانواده و دوستان و جامعه
• مشکلات سلامت جسمی یا روانی در کودکان
• استرسها و بحرانهای خانوادگی و آشفتگی روابط
• احساس بی کفایتی و شرم و اعتماد به نفس پایین در والدین

نشانه‌ های بزرگسالان و والدین پرخاشگری که دست بزن دارند

بزرگسالانی که دست بزن دارند و مرتکب کودک آزاری می‌شوند، علائم و رفتارهایی خاصی از خود نشان می‌دهند. این رفتارها ممکن است به اشکال زیر بروز یابد:

• نادیده گرفتن یا انکار رفتار مشکل ساز کودک
• بی احترامی و استفاده از کلامی که کودک را بی ارزش می‌کند
• نیاز به عملکرد فیزیکی به دلیل ناکارآمدی و تحصیلات پایین
• درخواست از دیگران برای تنبیه کودک در صورتی که رفتار اشتباهی از کودک مشاهده کنند
• به ندرت محبت جسمانی نسبت به کودک در آن‌ها دیده می‌شود
• نشان دادن خصومت به کودک در هر رفتاری به شکل رفتار بد
• عدم نگرانی در ارتباط با وضعیت کودک و آینده کودک

من می‌ترسم به فرزندم آسیب برسانم

خشم احساسی است که در همه ما وجود دارد و یکی از هیجانات اصلی به حساب می‌ آید. با این وجود در صورتی که مهارتهای مناسب برای کنترل و مدیریت آن را فرانگیریم و نسبت به کارگیری آن‌ها اقداماتی انجام ندهیم این هیجان به سادگی می‌تواند در اشکال منفی مانند پرخاش خود را نشان دهد.

والدگری یک تجربه شیرین است که می‌تواند بسیار شاد و یا حتی طاقت فرسا باشد. ممکن است گاهی در شرایطی باشیم که فرزندان به مقدار زیادی ما را عصبانی کرده‌ اند. بنابراین به سوی رفتارهایی سوق داده شویم که هیچوقت فکر نمیکردیم ممکن است روزی آن‌ها را انجام دهیم.

1. اولین قدم برای جلوگیری از کودک آزاری شناخت احساساتی است که داریم.
2. اگر می‌ترسید که در عصبانیت دست بزن داشته باشید؛ پس شما قدم اول را طی کرده اید. زیرا به این موضوع که کارتان اشتباه است فکر کرده اید. حالا زمان آن رسیده که پیشرفت خود را تکمیل کنید.
3. در زمان عصبانیت با درجات بالا؛ حتما موقعیت را ترک کنید و به اتاق یا مکان دیگری بروید.
4. در لحظه عصبانیت اصلا به کودک هیچگونه پاسخی ارائه ندهید.
5. قدم بزنید یا راه بروید.
6. به دنبال منابعی بگردید که راه‌های هدایت احساسات و عواطف در این مرحله و مدیریت آن‌ها را به شما آموزش دهد.

چطور وقتی عصبانی هستم جلوی خودم را بگیرم ؟

حتما موافقید که عصبانیت موقعیت خوبی برای گرفتن هیچ تصمیمی نیست. در این موقعیت می‌توانید برای مدیریت احساسات و هیجانات خود به شکل زیر اقدام کنید:

• حتما از یک درمانگر کمک بگیرید.
• از کلاسهای آموزشی والدین استفاده کنید.
• از مشاوره بهره ببرید.
• از گروه‌های حمایتی و برنامه های جبرانی اجتماعی استفاده کنید.

برای گزارش کردن کودک آزاری می‌توانید اقدامات زیر را انجام دهید:

1. با پلیس تماس بگیرید. پلیس میتواند در شرایط خیلی حساس که سلامت جسمی و جان کودک در خطر باشد او را از موقعیت کودک آزاری برای مدتی دور کند.
2. میتوانید با اورژانس ۱۲۳ تماس بگیرید و خشونت را گزارش دهید.
3. می‌توانید با مددکاران تماس بگیرید.
4. میتوانید افراد پرخاشگر را از موقعیت تحریک آمیز دور کنید.
5. تدارکی ببینید تا بزرگسالان پرخاشگر از مهارت‌های فرزندپروری بهره ببرند.
6. در صورتی که فرد بزرگسال از اختلالی رنج می‌برد می‌توانید نسبت به درمان او اقدامات لازم را انجام دهید.

انواع کودک آزاری و دست بزن در بزرگسالان که نمیدانستید

انواع کودک آزاری را به عنوان هر نوع آزار و غفلت که به کودک آسیب می‌رسانند؛ را میتوان تعریف کرد. این رفتارها معمولا از والدین و افراد نزدیک کودک که به نوعی اختیاری در زندگی کودک دارند سر می‌زند.

4 نوع کودک آزاری

آزار های جسمی یا دست بزن در زمان پرخاشگری که واضح‌ترین نوع آزار رساندن به کودک است. این ضربات ممکن است به آسیبهای جسمی شدید یا خفیف ختم شود. به هر حال فرقی به حال کودک ندارد زیرا آسیب روانی برای او به یک قوت باقی است.

سوء استفاده جنسی: آزار یا دست زدن به کودک بدون اجازه و یا به دور از چشم مراقب اصلی او که در برخی موارد می‌تواند شدت بگیرد و تجاوز جنسی هم در این دسته آسیبها قرار می‌گیرند.

سوء استفاده عاطفی: تحقیر و توهین و فریاد زدن بر سر کودک به همان میزان که دست بزن والدین برای فرزند سخت و ناراحت کننده است؛ به او ضربه می‌زند. قهر کردن با کودکان هم نوعی آسیب و کودک آزاری است.

سوء استفاده پزشکی:‌ مهم‌ترین چیزی که والدین نمیدانند این است که ارائه مراقبت‌های بهداشتی و پزشکی جزئی از واجب‌ترین نیازهای کودکان است. با دریغ کردن آن‌ها خواسته یا ناخواسته نسبت به کودکان مرتکب آزار شده ایم. همچنین داشتن وسواس و مرجعه مکرر به صورتی که کودک را خسته کند مانند هر هفته یا هر ماه چکاب و ویزیت پزشکهای متعدد به شکلی وسواس گونه می‌تواند نوعی کودک آزاری باشد.

غفلت: خودداری و یا عدم ارائه امکانات مورد نیاز و مراقبت‌هایی که کودک به آن‌ها نیاز دارد؛ مانند غذا،‌ سرپناه، و سایر نیازهای اولیه نوعی کودک آزاری است. با این وجود باید پیش از تصمیم گیری درباره بچه دار شدن برای فراهم کردن این امکانات راهکار خود را یافته باشیم.

عواقب سواستفاده از کودکان در دوران کودکی

مطالعات نشان داده  اند انواع تجربیات نامطلوب در کودکی میتواند در تمام دوران زندگی تاثیر خود را بگذارد. انواع این تجربیات می‌توانند به شکل زیر باشند.

• سواستفاده جنسی، جسمی و عاطفی
• تماشای خشونت‌های مداوم خانگی
• جدایی والدین یا خانواده از نظر عاطفی و یا طلاق
• همنشینی و بزرگ شدن در جمع خانواده یا فامیلی که شرایط مناسب سلامت روان ندارند و یا دچار اختلالات مواد و یا سابقه زندان هستند.

کودکانی که شاهد تجربیات بالا هستند معمولا خود در چرخه این رفتار با فرزندان خود باقی میمانند. آنها این رفتارها را در آینده با افراد دیگر تکرار میکنند.

عواقب

البته باید این را در نظر داشت که با اینکه این شرایط و مشاهده این تجربیات بسیار سخت باشد اما می‌توان با آنها کنار آمد و خود را درمان و سپس رشد کرد.

علائم کودک آزاری

• کودکانی که مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند معمولا متوجه نیستند که مقصر چه کسی است.
• معمولا سعی دارند شواهد سوء استفاده را پنهان کنند؛ با این حا این نشانه‌ها را میتوان با کمی بررسی تشخیص داد.
• تغییرات در رفتار کودکان و پرخاشگری
• پنهان کاری های ساده و درونریزی قابل مشاهده
• بی میلی به فعالیت های مفید و رفتن به مدرسه و وقت گذرانی با کودکان هم سن و سال
• تغییرات عملکرد در مدرسه
• غیبت‌های مکرر از کلاسهای آموزشی و مدرسه و ورزش
• تلاش برای فرار از محیط خانواده و مدرسه
• کناره گیری از دوستان خانواده یا فعالیت‌های معمولی
• خودآزاری یا اقدام به خودکشی
• رفتار سرکشی

چطور چرخه کودک آزاری و اعتیاد به دست بزن را متوقف کنیم؟

درمان زمانی امکان پذیر است که بزرگسالان و مراقبان اصلی راه هایی برای کمک به کودکان و والدین آن‌ها و هرکسی که درگیر جریان این کودک آزاری است؛ پیدا کنند.

روند درمان این افراد ممکن است خیلی ساده به نظر نرسد. چیزی که اهمیت دارد این است که کمک کردن موجب توقف این چرخه شود. درمان این افراد درمان همه خانواده و درمان روابط خانواده خواهد بود. پس حتما ارزش بالایی خواهد داشت.